FAQ czyli odpowiedzi na Wasze pytania

1. Z ilu średnio kawałków jedwabiu składa się taka duża szpila z sakurami?

To zależy jak zdefiniujemy słowo duża. Weźmy jednak na przykład klasyczną szpilkę średniej wielkości, taką jak ta poniżej. Siedem kwiatów i trzy kaskady. 35 płatków na same kwiaty plus 39 na kaskady, plus zielone listki, daje to około 80 płatków.

Inaczej sprawa ma się z szpilami rozmiary tych noszonych przez maiko. Taka szpila ma 17 kwiatów, mniej więcej połowa ma listki. 85 płatków na same kwity, plus 8 ma listki co daje nam 93. Kaskady shidare mają po 25 płatków każda, jest ich 5 więc daje nam to 125 płatków. Razem to 218 płatków.

Reasumując, średnia szpilka to około setki płatków, większa to ponad dwieście.









2.  Jak długo wiąże klej ryżowy?


To zależy od pogody. Klej ryżowy jest klejem na bazie wody, więc wilgoć w powietrzu ma tutaj pewne znaczenie. Klej robi się lepki i ciągnący po 20 minutach do pół godziny, ale całkowicie wysycha w ciągu kilku. Ja na wszelki wypadek zostawiam gotowe kwiaty na noc, choć podejrzewam że wystarczyłoby 4 do 6 godzin.

3. Czy są jakieś wytyczne, by czyścić kanzashi?

Nie prać ;) Czyszczenie kanzashi jedwabnych to trudne zagadnienie, ale powinno się to robić delikatnie. Kurz czy paproszki można delikatnie zdmuchnąć, lub usunąć miękką szczoteczką. Plamy wynikające z dotykania kanzashi (np. ubrudzonymi palcami) są bardziej problematyczne. Patyczek kosmetyczny z kropelką odplamiacza dostosowanego do plan to jedna z metod które stosowałam dotąd.

4. Który jedwab jest "najłatwiejszy" w pracy?

Im grubszy tym lepiej, takie materiały więcej wybaczają, podczas gdy na cienkich widać każdą nierówność. Chirimen, niektóre rodzaje rinzu, czy fakturowane tkaniny z których szyte są np. kimona iromuji maskują niedoskonałości techniki.

5. Jak zorganizować stanowisko pracy? (w sensie co przygotować, co będzie potrzebne?

Tak, jak nam wygodnie, tutaj nie gra roli to jak je przygotujemy, ale jak pracujemy. Ja na przykład mam biurko na którym mam wszystkie narzędzia pod ręką. Ważne by mieć podstawowe narzędzia pracy pod ręką. Reszta to kwestia naszej wygody.

6. Ile potrzeba materiału na wykonanie 1 kwiatu?

Jakiej wielkości kwiatu? Ile poziomów płatków zawierać ma kwiat? Czy ma mieć jedną warstwę tkaniny, czy dwie? To jak pytać ile materiału potrzeba na sukienkę - bez odpowiedzi jak model nas interesuje bardzo trudno odpowiedzieć na tak ogólnikowe pytanie. Najprostszy, podstawowy kwiat z jednej warstwy to 5 lub 6 kawałków 2x2cm czyli niedużo. wystarczy pasek materiału 15 x 3cm (jest to policzone z zapasem na odcięcie postrzępionych brzegów). Ilość rośnie wraz z wielkością i skomplikowaniem.


7. Jakie kwiaty są najłatwiejsze dla początkujących?

Zwyczajne, zawierające 5 lub 6 płatków oraz te złożone wyłącznie z płatków ostrych. Ich formowanie nie wymaga techniki na mokro, albo robienia warstw materiałów.

Z wizytą w warsztacie - Część 1

W zeszłym tygodniu zaprosiłam Was na wizytę w moim warsztacie. Słowo się rzekło, zapraszam w moje skromne progi!

Dwa słowa o mnie. Zaczynałam od małych, koślawych kwiatków i filmiku po japońsku, jednak miarę praktyki uczyłam się jak z małych kawałków jedwabiu wyczarować najróżniejsze kwiaty: od śliwy aż po sakurę i chryzantemy. Każdy kwiat to efekt długotrwałych poszukiwań - żeby nie powiedzieć pracy badawczej, ponieważ często to właśnie szukanie informacji zabiera więcej czasu niż zrobienie kwiatów (co biorąc pod uwagę średnio 15h na średniej wielkości szpilkę jest pewnym osiągnięciem).

Od paru narzędzi na biurko po własny jednopokojowy warsztat w 10 lat. Tak, zgadza się - zajmuję się tsumami zaiku od dekady. Czasem na chwilę odrywałam się od tej techniki aby spróbować innych rodzajów rękodzieła japońskiego, ale zawsze wracałam do mojego ukochanego tsumami zaiku. 

Tak więc... zapraszam :)

Moje biurko jest podstawą mojej pracy i tutaj wykonuję wszystkie projekty. Często odwiedzający mnie po odbiór zamówień klienci dziwią się, że mój warsztat nie jest bardziej japoński. Jeśli więc spodziewaliście się mat tatami i niskiego stolika przy którym klęczę jak panowie na filmikach z Kyoto... Przepraszam. Ale ja lubię sobie pooglądać seriale w trakcie pracy :)

W dodatku nietrudno zauważyć że mam na biurku regularny bałagan, ale cóż, nie da się zrobić jajecznicy nie rozbijają paru jaj. Pewnie mogłabym posprzątać pod publiczkę, ale co to byłaby za wizyta - prędzej wizytacja.

Obok biurka stoi drukarka i Curio, zaś kawałek dalej znajduje się szafka na której prasuję tkaniny. Wieża szuflad to jedno z trzech miejsc gdzie składuję materiały według klucza który zapewne tylko na rozumiem, choć ogólnie to mam miejsce na bele, na rozprute kimona lub kariunui których nie nawinęłam na rolki, podszewki oraz kawałki za małe na rolki. Rolek mam naprawdę sporo, a mam plan aby wypełnić nimi wszystkie cztery komory. Ot, taka mała fiksacja. Lubie mieć bele na wierzchu bo łatwo po nie sięgnąć odwracam głowę i od razu wiem czego mi potrzeba i gdzie to znaleźć. Niemniej, w szafkadach posiadam wiele materiałów których mam za mało na nawijanie na belę - są to często tkaniny chirimen cięte z metra czy małe kawałki tkanin które dostałam na aukcjach czy od znajomych.

Jest też oczywiście miejsce na papiery, druciki, półfabrykaty ale są one pochowane w szufladach. A wiadomo, że i tak najbardziej interesujące są tkaniny :)

Jakie można znaleźć u mnie? Wszystkie, od tkanin furisode po krepę i nawet jedną rolkę tkaniny ro, czyli przejrzystej tkaniny na letnie kimona. W pudłach są podszewki, resztki i jeszcze nie rozprute kimona, które dostaję i czasem kupuję gdy są zbyt zniszczone by je nosić ale dość dobre na tkaniny.

W szafce po lewej jest nudno, bo jest tam głównie dokumentacja, papiery, filce i półfabrykaty. Za to w szufladach...

Tak jakby więcej kolorów :)

Oczywiście na tym mój warsztat się nie kończy, bowiem narzędzie i materiały zajmują większość pokoju. Na jednym z trzech biurek znajduje się miejsce do krochmalenia i cięcia tkanin. Miejsce do krochmalenia jest osobne, bowiem pryskanie maty do prasowania bardzo ją niszczy i wolę to robić osobno. Zawsze pod ręką mam butelkę z wodą do prasowania i rozrobionym krochmalem.



Ostatnim interesującym miejscem jest parapet na którym w zasięgu ręki stoją pudełka z narzędziami i wiszą nożyczki,a także znajdują się dwie gąbki ze zrobionymi wcześniej bazami i niektórymi gotowymi kwiatami. Pod ręką stoją też kleje i farby.

 Tak wiec to bajkowe (dla mnie) królestwo wygląda. Nie jest oszałamiające, naprawdę wolałabym pokazać Wam pokój w stylu japońskiego warsztatu gdzie ubrana w kimono z białym kołnierzem jubanu pod perfekcyjnie założonym kimono mogę pozować do zdjęć. Prawda jest trochę inna - w spodniach od piżamy i wyciągniętej koszulce oglądam seriale (aktualnie: The Bastard Executioner) i... dłubie moje jedwabne fantazje, przekuwając je z projektu na rzeczywistość.

Nie zanudziłam Was? Mam nadzieję, że zostaniecie ze mną na dłużej, bo już w przyszłym tygodniu brudne sekrety skrzynki z narzędziami czyli czego używam w warsztacie na co dzień. Będzie to post bardziej techniczny, bo wymienię wszelkie niezbędne mi narzędzia i dokładnie opiszę co z czym się je.

Miłej środy! <3

Za tydzień: Z wizytą w warsztacie - Część 2 - Narzędzia

Z wizytą w warsztacie - Część 2 - Narzędzia

W ciągu wielu lat doskonalenie mojego warsztatu tsumami zaiku wielokrotnie byłam pytana o zawartość moich szaf i szuflad, o kleje i narzędzie. Po dość długim, ale mam nadzieję udanym wstępie o tsumami zaiku w Polsce i na świecie postanowiłam wpuścić Was wirtualnie do mojego warsztatu.

Wymienione niżej  narzedzia to podstawa mojej pracy. Jedne są mniej (jak ploter) lub bardziej (jak mata do ciecia) przydatne, inne absolutnie niezbędne (pęseta czy nożyczki). Jeśli dopiero zaczynamy przygodę z tsumami zaiku warto zaopatrzyć się przedewszystkim w pęsetę, nożyczki oraz matę i nóż do cięcia. 

Istotnym kryterium wyboru narzedzi jest to, jakim materiałem będziemy się posługiwać. Ja swoje doświadczenia opieram na jedwabiu i materiałach naturalnych (bawełna, len). Mają one tendencję do strzępienia się i trzeba ciąć je z dużą dokładnością, krochmalić i prasować. Praca ze wstażką jest z tego co wiem mniej wymagająca (wstążkę po prostu tnie się na kwadraty i przypala, omija się proces krochmalenia, prasowania i cięcia na macie) i może zaoszczędzić kupna wielu z wyżej wymienionych narzędzi koniecznych do pracy z np. jedwabiem. 

Serdecznie zachęcam jednak do próbowania swoich sił w technice bliżej tradycyjnej, czyli z zastosowaniem jedwabiu. O tej odmianie kanzashi mogę wypowiadać się swobodnie, gdyż do wstążki nie miałam serca i cierpliwości. Pozatym wstażki nie da sie farbować, a ja lubie sobie poszaleć z barwnikami gdy nie odpowiada mi kolorystyka tkanin ktore już mam.

No, ale dość wstępu - pora zwiedzać!   

Narzędzia

Narzędzia są podstawą dobrego tsumami zaiku. Często będę wymieniała narzędzia Beadmith, ale bynajmniej nie dlatego, że artykuł jest sponsorowany. Ta firma po prostu wie, jak robić dobre narzędzia :)

Podstawowe narzędzia - pęseta oraz szczypce

Ja swoją pierwszą pęsetę precyzyjną kupiłam online, na Ebayu, przy okazji razem z kilkoma drobiazgami. Dziś jest to moja ulubiona pęseta i choć mam przeróżne w domu (min. marki Beadsmith oraz Baku) to ta bezimienna pęseta jak dotąd najlepiej leży mi w dłoni. Na wyjazdy warsztatowe nigdy jej nie zabieram, bojąc się że ją zgubię. Czy kupiona za 10zł w modelarskim czy markowa, prosta czy wygięta - ważne aby dobrze układała się nam w ręku.

Pozostałe narzędzia wystarczą jak w każdym podstawowym warsztacie jubilerskim. Ja mam ich trochę więcej bo kupowałam ratami i na sztuki, ale dobry zestaw (np. Beadsmith) z pewnością zapewni Wam wszystkie podstawowe typy (szczypce płaskie, okrągłe, boczno tnące, tzw. bociany oraz nylonowe) wraz z dobrej jakości pęsetą prostą. Nie jest to mały wydatek, ale opłacalny bo narzędzia te prócz tego że są dobre to także cieszą oko.

Zestaw narzędzi Beadsmith

 Nożyczki

Pęsety - prosta i wygięta

Nożyczkom poświęcam osobny rozdział, bo to prawdziwa epopeja. To, że powinny być doskonałej jakości to podstawa. Dobre, krawieckie nożyczki nie tępią się latami, ale należy pamiętać aby mieć osobne do papieru i tkaniny (nic tak nie tępi nożyczek jak papier). Należy mieć co najmniej dwa rozmiary nożyczek: duże do cięcia i małe do detali. Ja mam zarówno duże, do cięcia np. arkuszy kartonu czy tkanin z beli, średnie oraz do detali. Każdych mam co najmniej dwie pary, jedne do papieru drugie do tkanin. Dodatkowo przydaje się pod ręką obcinacz do nitek. Z nożyczek wycinających w ząbki korzystam rzadko, najczęściej używane są małe nożyczki do tkanin.

Zestaw nożyczek krawieckich z Tchibo - mam takie same

Maty do cięcia i nóż krążkowy

Mata i nóż krążkowy są w moim odczuciu absolutnie niezbędne jeśli planujemy pracować z jedwabiem, mniej niezbędne jeśli warsztat opierać sie będzie na wstążce. Pozwalają wycinać kwadraty dowolnej wielkości i idealnie równe. Dobrej jakości noże posiada firma Clover, choć moim osobistym faworytem jest aktualnie X'SOR. Mat mam kilka rozmiarów, zarówno dużą 30x40cm jak i mniejsze, podręczne, ale myślę że starczą dwa rozmiary: jedna duża, do cięcia kwadratów, druga mniejsza jako podkładka do pracy na biurko.

Nóż krążkowy i mata do cięcia firmy X'Sor

Ploter Silhouette Curio

Nie jest to narzędzie niezbędne, ale od kiedy go zakupiłam życia sobie bez niego nie wyobrażam. Dawniej wycinanie dużej ilości kółek pod bazy było zadaniem na cały wieczór, a wycinanie elementów jak np. listki czy sylwetki kaczek było mordęgą. Teraz wszystko robi za mnie ta zmyślna maszynka, ale jej poważnym minusem jest cena (około 1500zł). Jeśli ktoś robi kanzashi hobbystycznie to taka maszynka nie na w ogóle sensu, ja z kolei wycinam w filcu formatu A4 od razy od 20 do 100 kółeczek, w zależności od wielkości docelowej (ploter wycina spokojnie od 12mm kółeczek). Więc ja sens zdecydowanie widzę, bo zamiast całego wieczoru wycinania mam za sobą 15 minut zaplanowania cięcia.

Silhouette Curio

Inne

Inne przydatne narzędzia to wyposażenie typowej krawieckiej pracowni. Szpilki, czy klamerki do tkanin przydają się przy drobnych pracach. Warto mieć także nożyk introligatorski i skalpel do decoupage.   Pistolet na gorący klej jest przydatny przy montowaniu gotowych elementów do biżuterii.

Ja mam oczywiście w warsztacie takze matę do prasowania i żelazko, gdyż swoje materiały zawsze wstępnie przygotowuję poprzez krochmalenie i prasowanie.